skull
US /skʌl/
UK /skʌl/
1.
schedel
a bony framework enclosing the brain of a vertebrate; the skeleton of a person's or animal's head.
:
•
The human skull protects the brain.
De menselijke schedel beschermt de hersenen.
•
Archaeologists discovered an ancient skull at the excavation site.
Archeologen ontdekten een oude schedel op de opgravingsplaats.
1.
slaan, op het hoofd slaan
to hit someone hard on the head.
:
•
He threatened to skull anyone who dared to cross him.
Hij dreigde iedereen die hem durfde tegen te werken te slaan.
•
The boxer aimed to skull his opponent with a powerful punch.
De bokser probeerde zijn tegenstander met een krachtige stoot te slaan.