saber

US /ˈseɪ.bɚ/
UK /ˈseɪ.bɚ/
"saber" picture
1.

sabel

a heavy cavalry sword with a curved blade and a single cutting edge

:
•
The officer drew his saber and charged.
De officier trok zijn sabel en viel aan.
•
He practiced his saber drills every morning.
Hij oefende elke ochtend zijn sabeloefeningen.
:
swordcutlassblade
1.

sabelen, neersabelen

to strike or wound with a saber

:
•
The cavalryman prepared to saber his opponent.
De cavalerist bereidde zich voor om zijn tegenstander te sabelen.
•
He was sabered in the arm during the battle.
Hij werd tijdens de slag gesabeld in zijn arm.
:
cutslashstrikewound