rejection
US /rɪˈdʒek.ʃən/
UK /rɪˈdʒek.ʃən/
1.
afwijzing, verwerping
the act of rejecting
:
•
His proposal faced immediate rejection.
Zijn voorstel stuitte op onmiddellijke afwijzing.
•
The rejection of the old policy led to new reforms.
De afwijzing van het oude beleid leidde tot nieuwe hervormingen.
2.
afwijzing, verworpenheid
the state of being rejected
:
•
She felt deep pain from the rejection.
Ze voelde diepe pijn door de afwijzing.
•
His constant fear of rejection prevented him from trying new things.
Zijn constante angst voor afwijzing weerhield hem ervan nieuwe dingen te proberen.