denial
US /dɪˈnaɪ.əl/
UK /dɪˈnaɪ.əl/
1.
ontkenning, loochening
the action of declaring something to be untrue
:
•
He issued a strong denial of the accusations.
Hij gaf een krachtige ontkenning van de beschuldigingen.
•
Her denial of involvement was unconvincing.
Haar ontkenning van betrokkenheid was niet overtuigend.
2.
weigering, ontzegging
the refusal of something requested or desired
:
•
The bank's denial of the loan left them in a difficult position.
De weigering van de bank om de lening te verstrekken bracht hen in een moeilijke positie.
•
He was upset by the denial of his request for a raise.
Hij was van streek door de weigering van zijn verzoek om loonsverhoging.
3.
ontkenning, niet-acceptatie
the state of refusing to believe or accept that something is true or real
:
•
She is still in denial about her illness.
Ze is nog steeds in ontkenning over haar ziekte.
•
His constant denial of responsibility made things worse.
Zijn constante ontkenning van verantwoordelijkheid maakte de zaken erger.