dismissal
US /dɪˈsmɪs.əl/
UK /dɪˈsmɪs.əl/
1.
ontslag, afwijzing
the act of ordering or allowing someone to leave
:
•
The teacher's dismissal of the class was met with cheers.
Het ontslaan van de klas door de leraar werd met gejuich ontvangen.
•
He requested dismissal from the meeting early.
Hij vroeg vroegtijdig ontslag van de vergadering aan.
2.
ontslag, afzetting
the act of ending someone's employment
:
•
His dismissal from the company was unexpected.
Zijn ontslag bij het bedrijf was onverwacht.
•
The union protested the unfair dismissal of the workers.
De vakbond protesteerde tegen het onterechte ontslag van de werknemers.
3.
afwijzing, negeren
the act of treating something as unworthy of consideration; disregard
:
•
His casual dismissal of her concerns was hurtful.
Zijn nonchalante afwijzing van haar zorgen was kwetsend.
•
The committee's dismissal of the proposal caused much debate.
De afwijzing van het voorstel door de commissie veroorzaakte veel discussie.
4.
verwijdering, uitzetting
(in sport) an act of sending a player off the field
:
•
The referee's dismissal of the player changed the game.
De verwijdering van de speler door de scheidsrechter veranderde de wedstrijd.
•
He received a red card and faced immediate dismissal.
Hij kreeg een rode kaart en werd onmiddellijk verwijderd.