referee
US /ˌref.əˈriː/
UK /ˌref.əˈriː/
1.
scheidsrechter, arbiter
an official who watches a game or match closely to ensure that the rules are adhered to and to arbitrate on matters arising from the play
:
•
The referee blew the whistle to signal the end of the game.
De scheidsrechter blies op de fluit om het einde van de wedstrijd aan te geven.
•
The player argued with the referee over the foul call.
De speler discussieerde met de scheidsrechter over de overtreding.
2.
arbiter, scheidsrechter
a person to whom a matter is referred for decision or arbitration
:
•
The dispute was sent to an independent referee for resolution.
Het geschil werd naar een onafhankelijke arbiter gestuurd voor beslechting.
•
He acted as a referee in the negotiation process.
Hij trad op als arbiter in het onderhandelingsproces.
1.
scheidsrechteren, leiden
to act as a referee of (a game or match)
:
•
He was asked to referee the final match of the tournament.
Hem werd gevraagd de finale van het toernooi te scheidsrechteren.
•
It's a tough game to referee, with so many fast breaks.
Het is een moeilijke wedstrijd om te scheidsrechteren, met zoveel snelle tegenaanvallen.