pronounced
US /prəˈnaʊnst/
UK /prəˈnaʊnst/
1.
uitgesproken, duidelijk
very noticeable or marked; conspicuous
:
•
She had a pronounced limp after the accident.
Ze had een uitgesproken mankement na het ongeluk.
•
There was a pronounced difference in their opinions.
Er was een uitgesproken verschil in hun meningen.
1.
uitgesproken, verklaard
past participle of pronounce
:
•
The word 'knight' is pronounced with a silent 'k'.
Het woord 'knight' wordt uitgesproken met een stille 'k'.
•
He pronounced the verdict with a firm voice.
Hij sprak het vonnis uit met een vaste stem.