privilege
US /ˈprɪv.əl.ɪdʒ/
UK /ˈprɪv.əl.ɪdʒ/
1.
privilege, voorrecht
a special right, advantage, or immunity granted or available only to a particular person or group.
:
•
Education should be a right, not a privilege.
Onderwijs moet een recht zijn, geen privilege.
•
It's a great privilege to work with such talented people.
Het is een groot voorrecht om met zulke getalenteerde mensen te werken.
1.
bevoorrechten, een voorrecht verlenen
grant a privilege to.
:
•
The law does not privilege one group over another.
De wet bevoorrecht de ene groep niet boven de andere.
•
Certain professions are privileged under the new tax code.
Bepaalde beroepen worden bevoorrecht onder de nieuwe belastingwetgeving.