pigeon
US /ˈpɪdʒ.ən/
UK /ˈpɪdʒ.ən/

1.
duif
a stout seed- or fruit-eating bird with a small head, short legs, and a cooing voice, typically having gray and white plumage. It is a common bird in cities worldwide.
:
•
A pigeon landed on the window sill.
Een duif landde op de vensterbank.
•
The park was full of people feeding the pigeons.
Het park was vol met mensen die de duiven voerden.
2.
dupe, slachtoffer, naïeveling
a person who is easily swindled or cheated; a dupe.
:
•
He was a naive pigeon for falling for that scam.
Hij was een naïeve dupe om in die zwendel te trappen.
•
The con artist always looks for an easy pigeon.
De oplichter zoekt altijd een gemakkelijke dupe.
1.
bedriegen, oplichten
to swindle or cheat (someone).
:
•
The con artist tried to pigeon him out of his savings.
De oplichter probeerde hem zijn spaargeld af te troggelen.
•
Don't let them pigeon you into buying something you don't need.
Laat je niet door hen overhalen om iets te kopen wat je niet nodig hebt.