native
US /ˈneɪ.t̬ɪv/
UK /ˈneɪ.t̬ɪv/
1.
inwoner, autochtoon
a person born in a specified place or associated with a place by birth, whether subsequently resident there or not
:
•
She is a native of Paris.
Zij is een inwoner van Parijs.
•
The island's natives welcomed the visitors.
De inwoners van het eiland verwelkomden de bezoekers.
1.
oorspronkelijk, moeder-, geboorte-
associated with the place of a person's birth, whether subsequently resident there or not
:
•
English is my native language.
Engels is mijn moedertaal.
•
He returned to his native land after many years abroad.
Hij keerde na vele jaren in het buitenland terug naar zijn geboorteland.
2.
inheems, autochtoon
of or relating to the indigenous inhabitants of a place
:
•
The museum features native American artifacts.
Het museum toont inheemse Amerikaanse artefacten.
•
They studied the native customs of the tribe.
Ze bestudeerden de inheemse gebruiken van de stam.