magnificence
US /mæɡˈnɪf.ə.səns/
UK /mæɡˈnɪf.ə.səns/
1.
pracht, grootsheid, magnificentie
the quality of being magnificent or splendid
:
•
The magnificence of the palace left us speechless.
De pracht van het paleis liet ons sprakeloos achter.
•
The artist captured the magnificence of the sunset.
De kunstenaar legde de pracht van de zonsondergang vast.