intransigent
US /ɪnˈtræn.sə.dʒənt/
UK /ɪnˈtræn.sə.dʒənt/
1.
onverzettelijk, onbuigzaam, compromisloos
unwilling or refusing to change one's views or to agree about something
:
•
The negotiations failed due to the intransigent stance of one of the parties.
De onderhandelingen mislukten door de onverzettelijke houding van een van de partijen.
•
Her intransigent refusal to compromise made progress impossible.
Haar onverzettelijke weigering om compromissen te sluiten maakte vooruitgang onmogelijk.