insinuate
US /ɪnˈsɪn.ju.eɪt/
UK /ɪnˈsɪn.ju.eɪt/
1.
insinueren, suggereren
suggest or hint (something bad or reprehensible) in an indirect and unpleasant way
:
•
Are you insinuating that I'm lying?
Ben je aan het insinueren dat ik lieg?
•
He insinuated that she was not trustworthy.
Hij insinueerde dat ze niet te vertrouwen was.
2.
zich indringen, zich nestelen
(of a person) maneuver oneself into a favorable position by subtle moves
:
•
He managed to insinuate himself into the boss's good graces.
Het lukte hem om zich in te dringen in de gunst van de baas.
•
The politician tried to insinuate himself into the public's trust.
De politicus probeerde zich in te dringen in het vertrouwen van het publiek.