impatient
US /ɪmˈpeɪ.ʃənt/
UK /ɪmˈpeɪ.ʃənt/
1.
ongeduldig
having or showing a tendency to be quickly irritated or provoked
:
•
He gets impatient when he has to wait too long.
Hij wordt ongeduldig als hij te lang moet wachten.
•
The children grew impatient with the slow progress.
De kinderen werden ongeduldig door de trage vooruitgang.
2.
ongeduldig, onrustig
unable to wait calmly or tolerate delay
:
•
She was impatient to start her new job.
Ze was ongeduldig om aan haar nieuwe baan te beginnen.
•
The crowd grew impatient for the concert to begin.
De menigte werd ongeduldig voor het concert begon.