haven
US /ˈheɪ.vən/
UK /ˈheɪ.vən/
1.
toevluchtsoord, haven, schuilplaats
a place of safety or refuge
:
•
The old lighthouse served as a haven for sailors during storms.
De oude vuurtoren diende als een toevluchtsoord voor zeelieden tijdens stormen.
•
The library was her personal haven from the noisy city.
De bibliotheek was haar persoonlijke toevluchtsoord van de lawaaierige stad.
1.
onderdak bieden, beschermen
to provide a place of safety or refuge for
:
•
The small island havened the shipwrecked sailors.
Het kleine eiland bood onderdak aan de schipbreukelingen.
•
The old tree havened many birds during the storm.
De oude boom bood onderdak aan veel vogels tijdens de storm.