grimace
US /ˈɡrɪm.əs/
UK /ˈɡrɪm.əs/
1.
grimas, grijns
an ugly, twisted expression on a person's face, typically expressing disgust, pain, or wry amusement
:
•
He made a grimace of pain when he twisted his ankle.
Hij trok een grimas van pijn toen hij zijn enkel verdraaide.
•
Her smile was more of a grimace than genuine amusement.
Haar glimlach was meer een grimas dan oprechte amusement.
1.
grimassen trekken, grijnzen
make a grimace
:
•
He grimaced at the bitter taste of the medicine.
Hij grimasde om de bittere smaak van het medicijn.
•
She grimaced as the dentist began the procedure.
Ze grimasde toen de tandarts met de procedure begon.