forfeit
US /ˈfɔːr.fɪt/
UK /ˈfɔːr.fɪt/
1.
verliezen, verbeuren
lose or be deprived of (property or a right or privilege) as a penalty for wrongdoing
:
•
He had to forfeit his deposit because he canceled the booking late.
Hij moest zijn aanbetaling verliezen omdat hij de boeking te laat annuleerde.
•
The team had to forfeit the game due to too many penalties.
Het team moest de wedstrijd verliezen vanwege te veel straffen.
1.
verbeurdverklaring, boete
a penalty for wrongdoing, especially in a legal contract
:
•
The contract stipulated a forfeit if the terms were not met.
Het contract bepaalde een verbeurdverklaring als de voorwaarden niet werden nageleefd.
•
They paid a heavy forfeit for their mistake.
Ze betaalden een zware boete voor hun fout.