expulsion
US /ɪkˈspʌl.ʃən/
UK /ɪkˈspʌl.ʃən/
1.
uitzetting, verbanning
the action of forcing someone to leave an organization or country
:
•
The student faced expulsion from school for cheating.
De student stond voor uitzetting van school wegens spieken.
•
The country ordered the expulsion of several foreign diplomats.
Het land beval de uitzetting van verschillende buitenlandse diplomaten.
2.
uitstoting, uitdrijving
the process of driving or forcing out something, especially from the body
:
•
The expulsion of gas from the volcano was a spectacular sight.
De uitstoot van gas uit de vulkaan was een spectaculair gezicht.
•
The body's natural process of waste expulsion is essential for health.
Het natuurlijke proces van afvaluitstoting van het lichaam is essentieel voor de gezondheid.