envy
US /ˈen.vi/
UK /ˈen.vi/
1.
jaloezie, afgunst
a feeling of discontented or resentful longing aroused by someone else's possessions, qualities, or luck.
:
•
She felt a pang of envy when she saw his new car.
Ze voelde een steek van jaloezie toen ze zijn nieuwe auto zag.
•
His success was the object of much envy.
Zijn succes was het voorwerp van veel jaloezie.
1.
benijden, afgunstig zijn op
desire to have a quality, possession, or other desirable attribute belonging to (someone else).
:
•
I envy her ability to speak so many languages.
Ik benijd haar vermogen om zoveel talen te spreken.
•
He envies his brother's good fortune.
Hij benijdt het geluk van zijn broer.