grudge
US /ɡrʌdʒ/
UK /ɡrʌdʒ/
1.
wrok, rancune
a persistent feeling of ill will or resentment resulting from a past insult or injury
:
•
She held a grudge against him for years after their argument.
Ze koesterde jarenlang een wrok tegen hem na hun ruzie.
•
It's hard to let go of a grudge, but it's necessary for peace of mind.
Het is moeilijk om een wrok los te laten, maar het is noodzakelijk voor gemoedsrust.
1.
misgunnen, kwalijk nemen
to give or allow (something) unwillingly, reluctantly, or resentfully
:
•
I don't grudge him his success; he worked hard for it.
Ik gun hem zijn succes niet; hij heeft er hard voor gewerkt.
•
She didn't grudge the extra hours she spent helping her friend.
Ze nam de extra uren die ze besteedde aan het helpen van haar vriendin niet kwalijk.