dilapidation
US /dɪˌlæp.əˈdeɪ.ʃən/
UK /dɪˌlæp.əˈdeɪ.ʃən/
1.
verval, bouwvalligheid, verloedering
the state or process of falling into decay or being in disrepair
:
•
The old mansion was in a state of severe dilapidation.
Het oude landhuis verkeerde in een staat van ernstige verval.
•
Years of neglect led to the building's rapid dilapidation.
Jaren van verwaarlozing leidden tot de snelle verval van het gebouw.