cuss

US /kʌs/
UK /kʌs/
"cuss" picture
1.

vloeken, schelden

to use offensive language when angry or annoyed

:
•
He started to cuss loudly after he hit his thumb with the hammer.
Hij begon luid te vloeken nadat hij zijn duim met de hamer had geraakt.
•
My grandmother never used to cuss.
Mijn grootmoeder vloekte nooit.
:
swearcurseblasphemedamn
1.

vloek, scheldwoord

a curse or oath

:
•
He let out a loud cuss when he dropped the heavy box on his foot.
Hij slaakte een luide vloek toen hij de zware doos op zijn voet liet vallen.
•
I heard a few cusses coming from the kitchen.
Ik hoorde een paar vloeken uit de keuken komen.
:
curseoathswear wordexpletive