counsel
US /ˈkaʊn.səl/
UK /ˈkaʊn.səl/
1.
advies, raad
advice, especially that given formally
:
•
He sought legal counsel before making a decision.
Hij zocht juridisch advies voordat hij een beslissing nam.
•
The wise elder offered valuable counsel to the young leader.
De wijze oudere bood waardevol advies aan de jonge leider.
2.
advocaat, raadsman
a barrister or group of barristers appointed to advise and represent a party in legal matters
:
•
The defense counsel presented a strong argument.
De verdedigingsadvocaat presenteerde een sterk argument.
•
She hired a new counsel for her appeal.
Ze huurde een nieuwe advocaat in voor haar beroep.
1.
adviseren, raad geven
give advice to (someone) concerning a course of action
:
•
The therapist will counsel him on managing his stress.
De therapeut zal hem adviseren over het omgaan met zijn stress.
•
Parents should counsel their children against drug abuse.
Ouders moeten hun kinderen adviseren tegen drugsgebruik.