coughing

US /ˈkɔːfɪŋ/

UK /ˈkɔːfɪŋ/

hoesten

expel air from the lungs with a sudden sharp sound.

•

He started coughing uncontrollably.

Hij begon oncontroleerbaar te hoesten.

•

The smoke made her cough.

De rook deed haar hoesten.

hoest

an act or sound of coughing.

•

He gave a short, dry cough.

Hij gaf een korte, droge hoest.

•

I heard a faint coughing sound from the next room.

Ik hoorde een zwak hoestgeluid uit de volgende kamer.