contingency
US /kənˈtɪn.dʒən.si/
UK /kənˈtɪn.dʒən.si/
1.
onvoorziene omstandigheid, contingentie, mogelijkheid
a future event or circumstance which is possible but cannot be predicted with certainty
:
•
We need to plan for every contingency.
We moeten voor elke onvoorziene omstandigheid plannen.
•
The contract includes a contingency clause for unforeseen delays.
Het contract bevat een contingentieclausule voor onvoorziene vertragingen.
2.
afhankelijkheid, voorwaardelijkheid
dependence on chance or on the fulfillment of a condition
:
•
The success of the project has a high contingency on funding.
Het succes van het project is sterk afhankelijk van financiering.
•
His participation is subject to contingency on his health.
Zijn deelname is afhankelijk van zijn gezondheid.