collaborator
US /kəˈlæb.ə.reɪ.t̬ɚ/
UK /kəˈlæb.ə.reɪ.t̬ɚ/
1.
medewerker, samenwerker
a person who works with another person or group in order to achieve or do something
:
•
She is a key collaborator on the research project.
Zij is een belangrijke medewerker aan het onderzoeksproject.
•
The two artists are frequent collaborators.
De twee kunstenaars zijn frequente samenwerkers.
2.
collaborateur, landverrader
a person who cooperates traitorously with an enemy
:
•
He was accused of being a collaborator during the occupation.
Hij werd beschuldigd van collaboratie tijdens de bezetting.
•
The government sought to punish all collaborators after the war.
De regering probeerde alle collaborateurs na de oorlog te straffen.