clinical
US /ˈklɪn.ɪ.kəl/
UK /ˈklɪn.ɪ.kəl/
1.
klinisch
relating to the observation and treatment of patients rather than to theories or experiments
:
•
The new drug is currently undergoing clinical trials.
Het nieuwe medicijn ondergaat momenteel klinische proeven.
•
She works as a clinical psychologist.
Ze werkt als klinisch psycholoog.
2.
klinisch, afstandelijk, emotieloos
efficient and unemotional; coldly detached
:
•
He delivered the news with clinical precision, showing no emotion.
Hij bracht het nieuws met klinische precisie, zonder enige emotie te tonen.
•
The room had a clinical, sterile appearance.
De kamer had een klinische, steriele uitstraling.