causative
US /ˈkɑː.zə.t̬ɪv/
UK /ˈkɑː.zə.t̬ɪv/
1.
veroorzakend, oorzakelijk
acting as a cause
:
•
The virus was the causative agent of the disease.
Het virus was de veroorzakende factor van de ziekte.
•
Lack of sleep is often a causative factor in poor concentration.
Slaapgebrek is vaak een veroorzakende factor bij slechte concentratie.
2.
causatief, veroorzakend
(of a verb) expressing causation
:
•
In 'She made him laugh', 'made' is a causative verb.
In 'Ze liet hem lachen' is 'liet' een causatief werkwoord.
•
Many languages have distinct causative verb forms.
Veel talen hebben verschillende causatieve werkwoordsvormen.
1.
causatief, veroorzakend woord
a causative verb or other word
:
•
The linguist analyzed the use of causatives in the sentence structure.
De taalkundige analyseerde het gebruik van causatieven in de zinsbouw.