cataclysm
US /ˈkæt̬.ə.klɪ.zəm/
UK /ˈkæt̬.ə.klɪ.zəm/
1.
cataclysme, ramp, natuurramp
a large-scale and violent event in the natural world
:
•
The eruption of the supervolcano caused a global cataclysm.
De uitbarsting van de supervulkaan veroorzaakte een wereldwijde cataclysme.
•
Scientists are studying ancient geological cataclysms.
Wetenschappers bestuderen oude geologische cataclysmen.
2.
cataclysme, omwenteling, revolutie
a sudden violent change in the political or social structure of a society
:
•
The revolution was a political cataclysm that reshaped the nation.
De revolutie was een politiek cataclysme dat de natie hervormde.
•
The economic crisis led to a social cataclysm.
De economische crisis leidde tot een sociaal cataclysme.