cacophony
US /kəˈkɑː.fə.ni/
UK /kəˈkɑː.fə.ni/
1.
kakofonie, wanluidendheid
a harsh, discordant mixture of sounds
:
•
The city street was a cacophony of car horns and shouting.
De stadsstraat was een kakofonie van autotoeters en geschreeuw.
•
The orchestra produced a cacophony of sounds before the conductor began.
Het orkest produceerde een kakofonie van geluiden voordat de dirigent begon.