burst out
US /bɜːrst aʊt/
UK /bɜːrst aʊt/
1.
uitbarsten, plotseling beginnen
to suddenly start doing something, especially crying or laughing
:
•
She burst out laughing when she heard the joke.
Ze barstte in lachen uit toen ze de grap hoorde.
•
He burst out crying after receiving the bad news.
Hij barstte in huilen uit nadat hij het slechte nieuws had ontvangen.