bug out
US /bʌɡ aʊt/
UK /bʌɡ aʊt/
1.
vluchten, wegwezen
to leave a place quickly, especially because of an emergency or danger
:
•
When the fire alarm went off, everyone started to bug out of the building.
Toen het brandalarm afging, begon iedereen uit het gebouw te vluchten.
•
We need to bug out before the storm hits.
We moeten wegwezen voordat de storm toeslaat.
2.
uitpuilen, bol staan
to have one's eyes bulge or protrude, often due to surprise, fear, or excitement
:
•
His eyes started to bug out when he saw the huge spider.
Zijn ogen begonnen te uitpuilen toen hij de enorme spin zag.
•
Her eyes would bug out with excitement every time she talked about her trip.
Haar ogen zouden uitpuilen van opwinding elke keer dat ze over haar reis sprak.