binge
US /bɪndʒ/
UK /bɪndʒ/
1.
bui, periode van overmatig gebruik
a period of uncontrolled indulgence in an activity, especially eating or drinking alcohol
:
•
He went on a drinking binge last night.
Hij ging gisteravond op een drinkbui.
•
She had a shopping binge after getting her bonus.
Ze had een winkelbui nadat ze haar bonus had gekregen.
1.
binge-eten, overmatig consumeren
to indulge in an activity, especially eating or drinking alcohol, to excess
:
•
He tends to binge on fast food when he's stressed.
Hij heeft de neiging om te binge-eten fastfood als hij gestrest is.
•
They would often binge-watch entire seasons of TV shows.
Ze zouden vaak hele seizoenen van tv-shows binge-watchen.