wit
US /wɪt/
UK /wɪt/
1.
zeka, akıl
the capacity for inventive thought and quick understanding; keen intelligence.
:
•
She has a sharp wit and a quick mind.
Keskin bir zekası ve hızlı bir zihni var.
•
His quick wit always made people laugh.
Hızlı zekası insanları her zaman güldürürdü.
2.
mizah, nükte
a natural aptitude for using words and ideas in a quick and inventive way to create humor.
:
•
He's known for his dry wit.
Kuru zekasıyla tanınır.
•
Her sharp wit made her a popular speaker.
Keskin zekası onu popüler bir konuşmacı yaptı.
1.
bilmek, farkında olmak
to know or be aware of (archaic or literary)
:
•
He did not wit what lay ahead.
Ne olacağını bilmiyordu.
•
Full well I wit that you speak truth.
Gerçeği söylediğini çok iyi biliyorum.