vexation
US /vekˈseɪ.ʃən/
UK /vekˈseɪ.ʃən/
1.
sıkıntı, üzüntü, can sıkıntısı
the state of being annoyed, frustrated, or worried
:
•
She stamped her foot in vexation.
Ayaklarını öfkeyle yere vurdu.
•
The endless delays caused him great vexation.
Sonsuz gecikmeler ona büyük sıkıntı verdi.
2.
sıkıntı, dert, can sıkıcı şey
something that causes annoyance, frustration, or worry
:
•
The constant noise was a real vexation.
Sürekli gürültü gerçek bir sıkıntıydı.
•
His rude comments were a constant vexation to her.
Kaba yorumları onun için sürekli bir sıkıntıydı.