undercover
US /ˌʌn.dɚˈkʌv.ɚ/
UK /ˌʌn.dɚˈkʌv.ɚ/
1.
gizli, örtülü
involved in a secret investigation, typically for legal or intelligence purposes
:
•
The police officer went undercover to infiltrate the criminal organization.
Polis memuru suç örgütüne sızmak için gizli görevde bulundu.
•
She wrote an undercover report on the working conditions in the factory.
Fabrikadaki çalışma koşulları hakkında gizli bir rapor yazdı.
1.
gizlice, örtülü olarak
in a secret way, especially for an investigation
:
•
The detective worked undercover for months to gather evidence.
Dedektif, delil toplamak için aylarca gizli görevde çalıştı.
•
They operated undercover to expose the corruption.
Yolsuzluğu ortaya çıkarmak için gizlice çalıştılar.