toy

US /tɔɪ/
UK /tɔɪ/
"toy" picture
1.

oyuncak

an object for a child to play with, typically a miniature replica or a playful device

:
•
The child played with a wooden toy car.
Çocuk ahşap bir oyuncak arabayla oynadı.
•
She received many new toys for her birthday.
Doğum gününde birçok yeni oyuncak aldı.
:
playthinggamedollfiguremodel
2.

oyuncak, eğlence aracı

a person or thing treated as a source of amusement rather than with seriousness or respect

:
•
He treated her like a mere toy, discarding her when he was bored.
Onu sadece bir oyuncak gibi kullandı, sıkılınca attı.
•
The new intern was treated as a toy by the senior staff.
Yeni stajyer, kıdemli personel tarafından bir oyuncak gibi muamele gördü.
:
playthingamusementdiversiontrifle
1.

oynamak, düşünmek

to consider or handle something idly or without serious intent

:
•
He began to toy with the idea of quitting his job.
İşinden ayrılma fikriyle oynamaya başladı.
•
She would often toy with her food, pushing it around her plate.
Yemeğiyle sık sık oynardı, tabağında gezdirirdi.
:
dallytriflefiddleplaydabble
:
toy store