tiptoe
US /ˈtɪp.toʊ/
UK /ˈtɪp.toʊ/
1.
parmak uçlarında yürümek, sessizce yürümek
walk quietly and carefully on one's toes so as not to make a noise
:
•
She had to tiptoe past the baby's room so as not to wake him.
Bebeği uyandırmamak için bebeğin odasının önünden parmak uçlarında geçmek zorunda kaldı.
•
He tiptoed into the kitchen, trying not to make any noise.
Hiç ses çıkarmamaya çalışarak mutfağa parmak uçlarında girdi.
1.
parmak uçlarında
on the balls of one's feet with the heels raised
:
•
She stood on tiptoe to reach the top shelf.
En üst rafa ulaşmak için parmak uçlarında durdu.
•
He was standing on tiptoe to see over the crowd.
Kalabalığın üzerinden görmek için parmak uçlarında duruyordu.