surveillance
US /sɚˈveɪ.ləns/
UK /sɚˈveɪ.ləns/
1.
gözetim, izleme
close observation, especially of a suspected spy or criminal
:
•
The police kept the suspect under constant surveillance.
Polis şüpheliyi sürekli gözetim altında tuttu.
•
CCTV cameras are used for public surveillance.
CCTV kameraları halka açık gözetim için kullanılır.