stubbornness
US /ˈstʌb.ɚn.nəs/
UK /ˈstʌb.ɚn.nəs/
1.
inatçılık, direnç
the quality or state of being unchangeably fixed in opinion or purpose
:
•
His stubbornness prevented him from admitting his mistake.
İnatçılığı, hatasını kabul etmesini engelledi.
•
Despite the evidence, her stubbornness kept her from changing her mind.
Kanıtlara rağmen, inatçılığı fikrini değiştirmesini engelledi.