steeple
US /ˈstiː.pəl/
UK /ˈstiː.pəl/
1.
çan kulesi, kule
a tall, pointed tower on a church or other public building
:
•
The church's tall steeple could be seen from miles away.
Kilisenin uzun çan kulesi millerce uzaktan görülebiliyordu.
•
A lightning bolt struck the steeple during the storm.
Fırtına sırasında çan kulesine yıldırım çarptı.
1.
birleştirmek, çatı şekli vermek
to place or arrange (one's fingers or hands) in a raised, tapering shape, typically as a gesture of contemplation or self-satisfaction
:
•
The professor steepled his fingers as he considered the student's question.
Profesör, öğrencinin sorusunu düşünürken parmaklarını birleştirdi.
•
She sat back, steepled her hands, and smiled knowingly.
Arkasına yaslandı, ellerini birleştirdi ve anlamlı bir şekilde gülümsedi.