scourge

US /skɝːdʒ/
UK /skɝːdʒ/
"scourge" picture
1.

kırbaç, kamçı

a whip used as an instrument of punishment

:
•
The ancient Romans used a scourge for flogging.
Antik Romalılar kırbaçlamak için bir kırbaç kullanırlardı.
•
He felt the sting of the scourge on his back.
Sırtında kırbacın acısını hissetti.
:
whiplashcat-o'-nine-tailsflagellum
2.

felaket, bela, musibet

a person or thing that causes great trouble or suffering

:
•
The disease was a scourge on the population.
Hastalık, nüfus için bir felaketti.
•
Poverty remains a scourge in many parts of the world.
Yoksulluk dünyanın birçok yerinde bir felaket olmaya devam ediyor.
:
banecurseplagueafflictiontorment
1.

kırbaçlamak, eziyet etmek, felakete uğratmak

to cause great suffering to

:
•
The country was scourged by civil war for decades.
Ülke on yıllarca iç savaşla kırbaçlandı.
•
He scourged himself for his sins.
Günahları için kendini kırbaçladı.
:
whipfloglashchastisepunishtormentafflictplague