chastise
US /tʃæsˈtaɪz/
UK /tʃæsˈtaɪz/
1.
azarlamak, cezalandırmak
rebuke or reprimand severely
:
•
The coach chastised the players for their poor performance.
Antrenör, oyuncuları kötü performansları nedeniyle azarladı.
•
She chastised him for his rude behavior.
Onu kaba davranışları yüzünden azarladı.
2.
cezalandırmak, dövmek
punish, especially by beating
:
•
In ancient times, children were often chastised physically for disobedience.
Eski zamanlarda, çocuklar itaatsizlikleri nedeniyle sık sık fiziksel olarak cezalandırılırdı.
•
The strict teacher would chastise students who misbehaved.
Katı öğretmen, yaramazlık yapan öğrencileri cezalandırırdı.