reluctant
US /rɪˈlʌk.tənt/
UK /rɪˈlʌk.tənt/
1.
isteksiz, gönülsüz
unwilling and hesitant; disinclined
:
•
She was reluctant to admit her mistake.
Hatayı kabul etmekte isteksizdi.
•
He gave a reluctant smile.
İsteksiz bir gülümseme verdi.
isteksiz, gönülsüz
unwilling and hesitant; disinclined