rejection
US /rɪˈdʒek.ʃən/
UK /rɪˈdʒek.ʃən/
1.
reddetme, geri çevirme
the act of rejecting
:
•
His proposal faced immediate rejection.
Teklifi anında reddedildi.
•
The rejection of the old policy led to new reforms.
Eski politikanın reddedilmesi yeni reformlara yol açtı.
2.
reddedilme, dışlanma
the state of being rejected
:
•
She felt deep pain from the rejection.
Reddedilmekten dolayı derin bir acı hissetti.
•
His constant fear of rejection prevented him from trying new things.
Sürekli reddedilme korkusu, yeni şeyler denemesini engelledi.