presupposition
US /ˌpriː.sʌp.əˈzɪʃ.ən/
UK /ˌpriː.sʌp.əˈzɪʃ.ən/
1.
varsayım, ön kabul
a thing tacitly assumed beforehand at the beginning of a line of argument or course of action
:
•
The theory is based on the presupposition that all humans are rational.
Teori, tüm insanların rasyonel olduğu varsayımına dayanmaktadır.
•
His argument carries the presupposition that we all agree on the definition of success.
Argümanı, hepimizin başarı tanımı üzerinde anlaştığı varsayımını taşır.