presumption
US /prɪˈzʌmp.ʃən/
UK /prɪˈzʌmp.ʃən/
1.
varsayım, karine
an idea that is taken to be true, and often used as the basis for action or reasoning, without proof
:
•
Under the presumption of innocence, a person is considered innocent until proven guilty.
Masumiyet karinesi altında, bir kişi suçlu olduğu kanıtlanana kadar masum kabul edilir.
•
His presumption was that the train would be on time.
Onun varsayımı trenin zamanında geleceğiydi.
2.
küstahlık, cüret, kendini beğenmişlik
behavior that is arrogant, disrespectful, or overconfident
:
•
It was sheer presumption on his part to assume he could speak for everyone.
Herkes adına konuşabileceğini varsayması tamamen küstahlıktı.
•
His rude presumption offended many people.
Kaba küstahlığı birçok kişiyi gücendirdi.