parent
US /ˈper.ənt/
UK /ˈper.ənt/
1.
ebeveyn
a mother or father of a child
:
•
Both parents attended the school meeting.
Her iki ebeveyn de okul toplantısına katıldı.
•
She is a single parent raising two children.
İki çocuk yetiştiren bekar bir ebeveyndir.
2.
anaç, ebeveyn
an animal or plant from which younger ones are derived
:
•
The offspring inherited traits from both parents.
Yavrular her iki ebeveyninden de özellikler miras aldı.
•
This new hybrid plant has a disease-resistant parent.
Bu yeni hibrit bitkinin hastalığa dayanıklı bir ebeveyni var.
1.
ebeveynlik yapmak, yetiştirmek
to be a parent to (a child)
:
•
It's challenging to parent teenagers.
Gençleri ebeveynlik yapmak zordur.
•
They learned how to better parent their children through workshops.
Atölye çalışmaları aracılığıyla çocuklarını daha iyi ebeveynlik yapmayı öğrendiler.