overrule
US /ˌoʊ.vɚˈruːl/
UK /ˌoʊ.vɚˈruːl/
1.
reddetmek, geçersiz kılmak, hükmünü bozmak
reject the decisions or arguments of (someone or something) by virtue of one's superior authority
:
•
The judge decided to overrule the objection.
Yargıç itirazı reddetmeye karar verdi.
•
The committee can overrule the chairman's decision.
Komite başkanın kararını geçersiz kılabilir.