outsider
US /ˌaʊtˈsaɪ.dɚ/
UK /ˌaʊtˈsaɪ.dɚ/
1.
yabancı, dışarıdan biri
a person who is not part of a particular group, organization, or community
:
•
As an outsider, he found it hard to understand their traditions.
Bir yabancı olarak, onların geleneklerini anlamakta zorlandı.
•
The new student felt like an outsider in the class.
Yeni öğrenci sınıfta bir yabancı gibi hissetti.
2.
sürpriz, favori olmayan
a competitor or contestant thought to have little chance of winning a race or competition
:
•
The horse was a complete outsider, but it won the race.
At tam bir sürprizdi ama yarışı kazandı.
•
No one expected the outsider team to reach the finals.
Kimse sürpriz takımın finallere kalmasını beklemiyordu.